ใบงานที่ 3

ใบงานที่ 3

กรกฎาคม 26, 2560

ใบงานที่ 3

ใบงานที่ 3.1

การจัดการข้อมูลและข้อความ

การจัดการลิสต์

การจัดข้อมูลแบบลิตส์ มี 5 แบบได้แก่

1. การสร้างลิสต์ หมายถึง การสร้างตัวแปรเก็บข้อมูลแบบลิสต์ มีวิธีการ คือ การกำหนดชื่อลิสต์ และมีเครื่องหมายเท่ากับ (=) จากนั้นใช้เครื่องหมายวงเล็บเหลี่ยมเปิด ([) แล้วมีข้อมูลที่ต้องการเก็บอยู่ในเครื่องหมายวงเล็บเหลี่ยมเปิดและปิด ถ้าต้องการเก็บข้อมูลที่เป็นตัวเลขใช้เพียงเครื่องหมายจุลภาค (,) คั่นกลางระหว่างข้อมูล แต่ถ้าเป็นข้อมูลชนิดสายอักขระให้พิมพ์ไว้ในเครื่องหมายอัญประกาศ("")

รูปแบบคำสั่ง

ชื่อลิสต์ = [ ข้อมูลลำดับที่0, ข้อมูลลำดับที่1, ข้อมูลลำดับที่2, ...ข้อมูลลำดับสุดท้าย ]

ตัวแปรลิตส์มีการเก็บข้อมูล 4 ลักษณะได้แก่

1.1 ลิตส์แบบเก็บข้อมุลเลขจำนวนอย่างเดียว

MyList = [2550, 2551, 2552, 2553, 2554]

ผลการทดลอง     จากการทดลอง จะยังไม่มีการแสดงตัวเลข

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลตัวเลขทั้งหมดที่ My List

1.2 ลิตส์แบบเก็บข้อมูลข้อความอย่างเดียว

MyList = ["ant", "dog", "cat", "rat", "bird"]

ผลการทดลอง     จากการทดลอง จะยังไม่มีการแสดงข้อความ

การทำงานของคำสั่ง   คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลข้อความทั้งหมดที่ My List

1.3 ลิตส์แบบเก็บข้อมูลตัวเลขผสมกับข้อมูลข้อความ

  MyList = ["ant", 2, 3, "rat"]

ผลการทดลอง จากการทดลอง จะยังไม่มีการแสดงข้อความและตัวเลข

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลข้อความและตัวเลขทั้งหมดที่ My List

1.4 ลิตส์แบบเก็บข้อมูลลิสต์ย่อย คือ มีการเก็บข้อมูลลิตส์ชุดย่อยๆ อยู่ภายในตัวแปรลิตส์ ข้อมูลทั้งหมดอาจเป็นตัวแปรลิตส์ย่อยทั้งหมด หรือผสมกับข้อมูลเลขจำนวน ข้อความก็ได้

SubList = [["Python", "Programming","Language"],["This is", "a SubList"]]

ผลการทดลอง จากการทดลอง จะยังไม่มีการแสดงข้อความ

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลข้อความแบบมีลิสต์ย่อยทั้งหมดที่ Sub List

SubList = [1, 2,3,["This is", "a SubList"]]

ผลการทดลอง     จากการทดลอง จะยังไม่มีการแสดงข้อความและตัวเลข

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลข้อความแบบมีลิสต์ย่อยทั้งหมดที่ Sub List

SubList = ["Programming","Language",["This is", "a SubList"]]

ผลการทดลอง     จากการทดลอง จะยังไม่มีการแสดงข้อความ

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลข้อความแบบมีลิสต์ย่อยทั้งหมดที่ Sub List

2. การเข้าถึงลิสต์ มีวิธีการง่าย ๆ ตามหลักการของอะเรย์ที่ใช้ดัชนีชี้ตำแหน่งข้อมูล

รูปแบบคำสั่ง

คำสั่งที่ต้องการเข้าถึงข้อมูล ชื่อลิสต์ [ตำแหน่งข้อมูล]

แบบที่ 1 เข้าถึงข้อมูลโดยใช้ดัชนีชี้ตำแหน่งเริ่มต้นไปหาข้อมูลลำดับสุดท้าย โดยการใช้ดัชนี 0สหรับข้อมูลตำแหน่งเริ่มต้น และสำหรับตำแหน่งต่อ ๆ ไปให้เพิ่มค่าดัชนีครั้ง 1 ไปเรื่อย ๆ

MyList = ["ant", "dog", "cat", "rat", "bird"]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลข้อความทั้งหมดที่ My List

print MyList[0]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ My List ตำแหน่ง 0

print MyList[1]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ My List ตำแหน่ง 1

print MyList[2]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ My List ตำแหน่ง 2

print MyList[3]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ My List ตำแหน่ง 3

print MyList[4]

ผลการทดลอง     คำสั่งนี้จะเป็นการเริ่มเก็บข้อมูลข้อความที่ MyList และนำมาแสดงทีละตำแหน่ง

แบบที่ 2 การเข้าถึงข้อมูลโดยใช้ดัชนีชี้ตำแหน่งข้อมูลลำดับสุดท้ายไปหาข้อมูลตำแหน่งเริ่มต้น โดยการใช้ดัชนีที่เป็นค่าลบชี้ข้อมูลตำแหน่งสุดท้ายที่-1 และตำแหน่งต่อไปลดค่าดัชนีลงครั้งละ1ไปเรื่อย ๆ

MyList = ["ant", "dog", "cat", "rat", "bird"]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลข้อความทั้งหมดที่ My List

print MyList[-5]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ My List ตำแหน่ง -5

print MyList[-4]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ My List ตำแหน่ง -4

print MyList[-3]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ My List ตำแหน่ง -3

print MyList[-2]

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ My List ตำแหน่ง -2

print MyList[-1]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ My List ตำแหน่ง -1

ผลการทดลอง     คำสั่งนี้จะเป็นการเริ่มเก็บข้อมูลข้อความที่ My List และนำมาแสดงทีละตำแหน่งโดยระบุเป็นตัวเลขติดลบ

แบบที่ 3การเข้าถึงข้อมูลลิสต์ย่อย การเข้าถึงข้อมูลในลิสต์ย่อย ทำได้โดยระบุตำแหน่งข้อมูลในลิสต์ย่อยดังนี้

รูปแบบคำสั่ง

คำสั่งที่ต้องการเข้าถึงข้อมูล ชื่อลิสต์ [ตำแหน่งของลิสต์ย่อย][ตำแหน่งข้อมูล]

SubList = ["Programming","Language",["This is", "a sublist"]]

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลข้อความทั้งหมดที่ My List แบบมีลิสต์ย่อย

print Sublist [2][1]

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อมูลข้อความของ Sub List ตำแหน่ง 2 และ 1

ผลการทดลอง วิธีการเข้าถึงข้อมูลในลิสต์มีวิธีการง่าย ๆ ตามหลักการของอะเรย์ที่ใช้ดัชนีชี้ตำแหน่งที่อยู่ของข้อมูลโดยเริ่มต้นจากข้อมูลลำดับแรกที่ 0 ซึ่งจากตัวอย่างการประกาศตัวแปร yearList จากภาพที่ 3.1 สามารถเข้าถึงข้อมูลลำดับแรกได้ด้วยคำสั่ง yearList[0]  และลำดับถัดไปจะเป็น yearList[1] yearList[2] ต่อไปเรื่อย ๆ นอกจากนี้ภาษาไพธอนยังมีวิธีการเข้าถึงข้อมูลมาจากตำแหน่งหลังสุดไปหน้าสุดด้วยการใช้ดัชนีที่เป็นค่าลบโดยเริ่มจากลำดับสุดท้ายที่ -1 และถัดมาเป็น -2  ไปเรื่อย ๆ ซึ่งอำนวยความสะดวกในกรณีข้อมูลมีการเพิ่มข้อมูลเข้าไปใหม่หรือการเปลี่ยนแปลงตำแหน่ง

3. การกำหนดตำแหน่งของลิสต์

  การกำหนดช่วงตำแหน่งของลิสต์ ในภาษาไพธอน เรียกว่า slicing คือการกำหนดเซตย่อยของลิสต์ เพื่อให้ผู้ใช้ เข้าถึงข้อมูลได้ง่าย ๆ ด้วยวิธีการกำหนดข้อมูลเริ่มต้นและข้อมูลสุดท้ายที่ต้องการ โดยมีเงื่อนไขว่าต้องเป็นข้อมูลที่มีตำแหน่งเรียงลำดับต่อเนื่องกัน การเข้าถึงข้อมูลที่กำหนดช่วงไว้ใช้วิธีเดียวกับการเข้าถึงข้อมูลปกติ คือ ใช้การระบุดัชนี อยู่ในวงเล็บเหลี่ยม

monthList = ["January", "February", "March", "April", "May", "June","July",

"August","September", "October", "November", "December"]

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการเก็บข้อมูลข้อความทั้งหมดที่ monthList

firstHalf = monthList[:6]

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการสั่งให้ firstHalf เป็น monthList ก่อน 6 ตำแหน่งแรก

secondHalf = monthList[6:]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการสั่งให้ secondHalf เป็น monthList หลัง 6 ตำแหน่งแรก

midHalf = monthList[4:9]

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการสั่งให้ midHalf เป็น monthList ตำแหน่งหลัง 4 และก่อน 9

print ('firstHalf :' )

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อความ firstHalf

print (firstHalf)

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อความที่เก็บอยู่ใน firstHalf

print ('secondHalf :' )

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อความ secondHalf

print (secondHalf)

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อความที่เก็บอยู่ใน secondHalf

print ('midHalf :' )

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อความ midHalf

print (midHalf)

ผลการทดลอง     คำสั่งนี้จะเป็นการแสดงข้อความที่เก็บอยู่ใน midHalf

4. การเพิ่มและลบข้อมูลลิสต์

การเพิ่มข้อมูลเข้าไปในลิสต์และการลบข้อมูลออกจากลิสต์ เป็นจุดเด่นของโปรแกรมภาษาไพธอน ทำได้โดยการใช้คำสั่งที่เป็นเมท็อด หรือฟังก์ชันที่มีไว้ให้ใช้อยู่แล้ว

การเพิ่มข้อมูล

แบบที่ 1 การเพิ่มข้อมูลเพียงข้อมูลเดียว ต่อเนื่องจากข้อมูลสุดท้าย

รูปแบบคำสั่ง

ชื่อลิตส์. append( ข้อมูลที่เพิ่มเข้าในลิตส์)

Mylist = ["a", "b", "c", "d", "e", "f", "g"]

การทำงานของคำสั่ง ประกาศตัวแปรที่ชื่อ Mylist กำหนดข้อมูลแบบเรียงลำดับตัวอักษร

Mylist.append(“h”)

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งให้เพิ่มข้อมูล h เข้ามาในตัวแปร Mylist

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist

Mylist = ["a", "b", "c" , "d", "e", "f", "g","h"]

ผลการทดลอง การเพิ่มข้อมูลเข้าไปในลิสต์และการลบข้อมูลออกจากลิสต์ เป็นจุดเด่นของ

โปรแกรมภาษาไพธอน วิธีการเพิ่มด้วยคำสั่งที่เป็นเมท็อด หรือฟังก์ชันที่มีไว้ให้ใช้อยู่แล้ว เช่น คำสั่งเพื่อเพิ่ม ได้แก่ append()  เป็นการเพิ่มข้อมูลเพียงข้อมูลเดียว ต่อเนื่องจากข้อมูลสุดท้าย และคำสั่ง insert  สำหรับการระบุลำดับที่ต้องการให้ข้อมูลแทรกในแถวตามต้องการ และ extent() เป็นการเพิ่มข้อมูลต่อเนื่องด้วยจำนวนหลาย ๆ ข้อมูลที่เป็นลิสต์ สำหรับการลบสามารถใช้ เมท็อด pop() โดยการระบุตำแหน่งและ remove() โดยการระบุชื่อข้อมูล สำหรับคำสั่ง del เป็นฟังก์ชันที่ต้องการลบในจำนวนมาก

แบบที่ 2 การแทรกข้อมูลใหม่ หรือการเพิ่มข้อมูลใหม่โดยระบุตำแหน่งข้อมูลในลำดับที่ต้องการ

รูปแบบคำสั่ง

ชื่อลิตส์.insert(ตำแหน่งข้อมูล, ข้อมูล)

Mylist = ["a", "b", "c", "d", "e", "f", "g"]

การทำงานของคำสั่ง     ประกาศตัวแปรที่ชื่อ Mylist กำหนดข้อมูลแบบเรียงลำดับตัวอักษร

**Mylist.insert(3, *)**

การทำงานของคำสั่ง   คำสั่งให้แทรกข้อมูลในตำแหน่งที่ 3 ข้อมูล * ไปที่ Mylist

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง    คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist

Mylist = ["a", "b", "c" *, "d", "e", "f", "g"]

ผลการทดลอง การเพิ่มข้อมูลเข้าไปในลิสต์และการลบข้อมูลออกจากลิสต์ เป็นจุดเด่นของ

โปรแกรมภาษาไพธอน วิธีการเพิ่มด้วยคำสั่งที่เป็นเมท็อด หรือฟังก์ชันที่มีไว้ให้ใช้อยู่แล้ว เช่น คำสั่งเพื่อเพิ่ม ได้แก่ append()  เป็นการเพิ่มข้อมูลเพียงข้อมูลเดียว ต่อเนื่องจากข้อมูลสุดท้าย และคำสั่ง insert  สำหรับการระบุลำดับที่ต้องการให้ข้อมูลแทรกในแถวตามต้องการ และ extent() เป็นการเพิ่มข้อมูลต่อเนื่องด้วยจำนวนหลาย ๆ ข้อมูลที่เป็นลิสต์ สำหรับการลบสามารถใช้ เมท็อด pop() โดยการระบุตำแหน่งและ remove() โดยการระบุชื่อข้อมูล สำหรับคำสั่ง del เป็นฟังก์ชันที่ต้องการลบในจำนวนมาก

แบบที่ 3 การเพิ่มข้อมูลต่อเนื่องด้วยจำนวนหลาย ๆ ข้อมูล ด้วยข้อมูลที่เป็นลิสต์

รูปแบบคำสั่ง

ชื่อลิตส์.extent(ชื่อลิตส์ย่อย)

Mylist = ["a", "b", "c", "d", "e", "f", "g"]

การทำงานของคำสั่ง ประกาศตัวแปรที่ชื่อ Mylist กำหนดข้อมูลแบบเรียงลำดับตัวอักษร

Sublist=[1,2,3]

Mylist.extent(Sublist)

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งให้แทรกข้อมูล Sublist เข้าไปที่ Mylist

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist

Mylist = ["a", "b", "c", "d", "e", "f", "g","1","2","3"]

ผลการทดลอง     การเพิ่มข้อมูลเข้าไปในลิสต์และการลบข้อมูลออกจากลิสต์ เป็นจุดเด่นของ

โปรแกรมภาษาไพธอน วิธีการเพิ่มด้วยคำสั่งที่เป็นเมท็อด หรือฟังก์ชันที่มีไว้ให้ใช้อยู่แล้ว เช่น คำสั่งเพื่อเพิ่ม ได้แก่ append()  เป็นการเพิ่มข้อมูลเพียงข้อมูลเดียว ต่อเนื่องจากข้อมูลสุดท้าย และคำสั่ง insert  สำหรับการระบุลำดับที่ต้องการให้ข้อมูลแทรกในแถวตามต้องการ และ extent() เป็นการเพิ่มข้อมูลต่อเนื่องด้วยจำนวนหลาย ๆ ข้อมูลที่เป็นลิสต์ สำหรับการลบสามารถใช้ เมท็อด pop() โดยการระบุตำแหน่งและ remove() โดยการระบุชื่อข้อมูล สำหรับคำสั่ง del เป็นฟังก์ชันที่ต้องการลบในจำนวนมาก

5. การลบข้อมูล

แบบที่ 1 การลบโดยการระบุตำแหน่งข้อมูล

รูปแบบคำสั่ง

ชื่อลิตส์.pop ( ตำแหน่งข้อมูลที่ต้องการลบ )

Mylist = ["a", "b", "c", "d", "e", "f", "g"]

การทำงานของคำสั่ง   ประกาศตัวแปรที่ชื่อ Mylist กำหนดข้อมูลแบบเรียงลำดับตัวอักษร

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง   คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist ทางหน้าจอ

Mylist.pop(3)

การทำงานของคำสั่ง   คำสั่งให้ลบข้อมูลลำดับที่ 3 ในตัวแปร Mylist

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง   คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist

Mylist = ["a", "b", "d", "e", "f", "g"]

ผลการทดลอง     การเพิ่มข้อมูลเข้าไปในลิสต์และการลบข้อมูลออกจากลิสต์ เป็นจุดเด่นของ

โปรแกรมภาษาไพธอน วิธีการเพิ่มด้วยคำสั่งที่เป็นเมท็อด หรือฟังก์ชันที่มีไว้ให้ใช้อยู่แล้ว เช่น คำสั่งเพื่อเพิ่ม ได้แก่ append()  เป็นการเพิ่มข้อมูลเพียงข้อมูลเดียว ต่อเนื่องจากข้อมูลสุดท้าย และคำสั่ง insert  สำหรับการระบุลำดับที่ต้องการให้ข้อมูลแทรกในแถวตามต้องการ และ extent() เป็นการเพิ่มข้อมูลต่อเนื่องด้วยจำนวนหลาย ๆ ข้อมูลที่เป็นลิสต์ สำหรับการลบสามารถใช้ เมท็อด pop() โดยการระบุตำแหน่งและ remove() โดยการระบุชื่อข้อมูล สำหรับคำสั่ง del เป็นฟังก์ชันที่ต้องการลบในจำนวนมาก

แบบที่ 2 การลบโดยการระบุชื่อข้อมูลที่ต้องการลบ

รูปแบบคำสั่ง

ชื่อลิตส์.remove (ข้อมูลที่ต้องการลบ)

Mylist = ["a", "b", "c", "d", "e", "f", "g"]

การทำงานของคำสั่ง   ประกาศตัวแปรที่ชื่อ Mylist กำหนดข้อมูลแบบเรียงลำดับตัวอักษร

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง   คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist ทางหน้าจอ

Mylist.remove (“a”)

การทำงานของคำสั่ง   คำสั่งให้ลบข้อมูล a ในตัวแปร Mylist

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง   คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist

    Mylist = ["b", "c", "d", "e", "f", "g"]

ผลการทดลอง     การเพิ่มข้อมูลเข้าไปในลิสต์และการลบข้อมูลออกจากลิสต์ เป็นจุดเด่นของ

โปรแกรมภาษาไพธอน วิธีการเพิ่มด้วยคำสั่งที่เป็นเมท็อด หรือฟังก์ชันที่มีไว้ให้ใช้อยู่แล้ว เช่น คำสั่งเพื่อเพิ่ม ได้แก่ append()  เป็นการเพิ่มข้อมูลเพียงข้อมูลเดียว ต่อเนื่องจากข้อมูลสุดท้าย และคำสั่ง insert  สำหรับการระบุลำดับที่ต้องการให้ข้อมูลแทรกในแถวตามต้องการ และ extent() เป็นการเพิ่มข้อมูลต่อเนื่องด้วยจำนวนหลาย ๆ ข้อมูลที่เป็นลิสต์ สำหรับการลบสามารถใช้ เมท็อด pop() โดยการระบุตำแหน่งและ remove() โดยการระบุชื่อข้อมูล สำหรับคำสั่ง del เป็นฟังก์ชันที่ต้องการลบในจำนวนมาก

แบบที่ 3  การลบข้อมูลเป็นจำนวนมากโดยระบุดัชนีตำแหน่งเริ่มต้นและตำแหน่งสุดท้ายของข้อมูลที่จะลบ

รูปแบบคำสั่ง

del ชื่อลิตส์ _[ดัชนีตำแหน่งแรก : ดัชนีตำแหน่งสุดท้าย]

Mylist = ["a", "b", "c", "d", "e", "f", "g"]

การทำงานของคำสั่ง ประกาศตัวแปรที่ชื่อ Mylist กำหนดข้อมูลแบบเรียงลำดับตัวอักษร

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist ทางหน้าจอ

del Mylist [0:2]

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งให้ลบข้อมูลลำดับที่ 0 กับ 2

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist ทางหน้าจอ

del Mylist [-1 : -2]

การทำงานของคำสั่ง คำสั่ง del เป็นฟังก์ชันที่ต้องการลบในจำนวนมาก

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งให้แสดงข้อมูลที่อยู่ภายใน Mylist ทางหน้าจอ

ผลการทดลอง การเพิ่มข้อมูลเข้าไปในลิสต์และการลบข้อมูลออกจากลิสต์ เป็นจุดเด่นของ

โปรแกรมภาษาไพธอน วิธีการเพิ่มด้วยคำสั่งที่เป็นเมท็อด หรือฟังก์ชันที่มีไว้ให้ใช้อยู่แล้ว เช่น คำสั่งเพื่อเพิ่ม ได้แก่ append()  เป็นการเพิ่มข้อมูลเพียงข้อมูลเดียว ต่อเนื่องจากข้อมูลสุดท้าย และคำสั่ง insert  สำหรับการระบุลำดับที่ต้องการให้ข้อมูลแทรกในแถวตามต้องการ และ extent() เป็นการเพิ่มข้อมูลต่อเนื่องด้วยจำนวนหลาย ๆ ข้อมูลที่เป็นลิสต์ สำหรับการลบสามารถใช้ เมท็อด pop() โดยการระบุตำแหน่งและ remove() โดยการระบุชื่อข้อมูล สำหรับคำสั่ง del เป็นฟังก์ชันที่ต้องการลบในจำนวนมาก

6. การเรียงลำดับ  การเรียงลำดับข้อมูลลิสต์คือการจัดเรียงลำดับข้อมูลในลิสต์ การเรียงลำดับมีสองแบบได้แก่

แบบที่ 1 เรียงลำดับจากค่าน้อยไปค่ามากสำหรับข้อมูลเลขจำนวน และสำหรับข้อความเรียงตามลำดับของตัวอักษรจากตัวแรกไปหาอักษรตัวสุดท้าย

รูปแบบคำสั่ง

ชื่อลิตส์.sort()

Mylist = [12, 20, 15, 14, 35, 39, 42, 37, 32, 40]

การทำงานของคำสั่ง ประกาศตัวแปรและข้อมูลที่จะทำการเก็บเป็นข้อมูลแบบตัวเลข

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งให้แสดงข้อมูลภายใน Mylist ทางหน้าจอ

Mylist.sort()

การทำงานของคำสั่ง เรียงลำดับจากค่าน้อยไปค่ามากสำหรับข้อมูลเลขจำนวน และสำหรับข้อความเรียงตามลำดับของตัวอักษรจากตัวแรกไปหาอักษรตัวสุดท้าย

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง     คำสั่งให้แสดงข้อมูลภายใน Mylist ทางหน้าจอ

Mylist = [12, 14, 15, 20, 32, 35, 37, 39, 40, 42]

แบบที่ 2  เรียงลำดับจากค่ามากไปค่าน้อยสำหรับข้อมูลเลขจำนวน และสำหรับข้อความใช้การเรียงตามลำดับของตัวอักษรจากสุดท้ายไปหาลำดับแรก

รูปแบบคำสั่ง

ชื่อลิตส์.reverse()

Mylist = ["a", "c", "z", "d", "3", "30", "g"]

การทำงานของคำสั่ง ประกาศตัวแปรและข้อมูลที่จะทำการเก็บเป็นข้อมูลแบบตัวเลขและตัวอักษร

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งให้แสดงข้อมูลภายใน Mylist ทางหน้าจอ

Mylist.reverse ()

การทำงานของคำสั่ง เรียงลำดับจากค่ามากไปค่าน้อยสำหรับข้อมูลเลขจำนวน และสำหรับข้อความใช้การเรียงตามลำดับของตัวอักษรจากสุดท้ายไปหาลำดับแรก

print Mylist

การทำงานของคำสั่ง คำสั่งให้แสดงข้อมูลภายใน Mylist ทางหน้าจอ

Mylist = ["z", "g", "d", "c", "a", "30", "3"]

ผลการทดลอง     ลิสต์เป็นชนิดตัวแปรที่มีการเก็บข้อมูลในลักษณะการเรียงลำดับ ภายในตัวแปร ตัวเดียวจะมีข้อมูลได้หลาย ๆ ข้อมูลเรียงลำดับต่อเนื่องกัน ในภาษาวิชวลเบสิก และภาษาอื่น ๆ จะเรียกว่า อะเรย์

ความคิดเห็น